Formacje „Czarnych Koszul” w Afryce Północnej
Historia
Ochotnicza Milicja Bezpieczeństwa (MSVN - Milizia Volontaria per la Sicurrezza Nazionale), zwana popularnie od charakterystycznego koloru mundurów „Czarne Koszule” (CCNN) albo po prostu Milicja Faszystowska, wywodzi swój rodowód od faszystowskich bojówek partyjnych (sqadristi), które swoją działalnością pomogły Musoliniemu dojść do władzy.
W 1923 roku Milicja weszła w skład włoskich sił zbrojnych, zachowując w ich strukturach dużą niezależność organizacyjną. Oddziały „Czarnych Koszul” były podporządkowane dywizjom Armii Królewskiej albo tworzyły niezależne dywizje lub mniejsze zgrupowania.
W prowadzonej w latach 1935-36 kampanii w Etiopii uczestniczyło siedem dywizji CCNN:
- Dywizja CCNN 21. Aprile,
- Dywizja CCNN 3. Gennaio,
- Dywizja CCNN 23. Marzo,
- Dywizja CCNN 28. Ottobre,
- Dywizja CCNN 1 Febbraio,
- Dywizja CCNN Tevere,
- Dywizja CCNN Cirene.
W 1939 roku zostały one zastąpione przez nowo sformowane cztery dywizje libijskie:
- Dywizja CCNN 21. Aprile Libica,
- Dywizja CCNN 3. Gennaio Libica,
- Dywizja CCNN 23. Marzo Libica,
- Dywizja CCNN 28. Ottobre Libica.
Dywizja MSVN 21. Aprile Libica została w maju 1940 roku rozformowana, a jej pododdziały włączono do pozostałych dywizji, które wzięły udział w walkach z Brytyjczykami. Dywizja CCNN 3. Gennaio Libica została okrążona i kapitulowała w grudniu 1940 roku pod Sidi Barrani. Żołnierze z pozostałych dywizji trafili do niewoli brytyjskiej po bitwie pod Bardią w styczniu 1941 roku.
W 1942 roku trafiła na front afrykański kolejna duża jednostka „Czarnych Koszul” - Dywizja CCNN Giovani Fascisti.
Ochotnicza Milicja Bezpieczeństwa (MSVN - Milizia Volontaria per la Sicurrezza Nazionale), zwana popularnie od charakterystycznego koloru mundurów „Czarne Koszule” (CCNN) albo po prostu Milicja Faszystowska, wywodzi swój rodowód od faszystowskich bojówek partyjnych (sqadristi), które swoją działalnością pomogły Musoliniemu dojść do władzy.
W 1923 roku Milicja weszła w skład włoskich sił zbrojnych, zachowując w ich strukturach dużą niezależność organizacyjną. Oddziały „Czarnych Koszul” były podporządkowane dywizjom Armii Królewskiej albo tworzyły niezależne dywizje lub mniejsze zgrupowania.
W prowadzonej w latach 1935-36 kampanii w Etiopii uczestniczyło siedem dywizji CCNN:
- Dywizja CCNN 21. Aprile,
- Dywizja CCNN 3. Gennaio,
- Dywizja CCNN 23. Marzo,
- Dywizja CCNN 28. Ottobre,
- Dywizja CCNN 1 Febbraio,
- Dywizja CCNN Tevere,
- Dywizja CCNN Cirene.
W 1939 roku zostały one zastąpione przez nowo sformowane cztery dywizje libijskie:
- Dywizja CCNN 21. Aprile Libica,
- Dywizja CCNN 3. Gennaio Libica,
- Dywizja CCNN 23. Marzo Libica,
- Dywizja CCNN 28. Ottobre Libica.
Dywizja MSVN 21. Aprile Libica została w maju 1940 roku rozformowana, a jej pododdziały włączono do pozostałych dywizji, które wzięły udział w walkach z Brytyjczykami. Dywizja CCNN 3. Gennaio Libica została okrążona i kapitulowała w grudniu 1940 roku pod Sidi Barrani. Żołnierze z pozostałych dywizji trafili do niewoli brytyjskiej po bitwie pod Bardią w styczniu 1941 roku.
W 1942 roku trafiła na front afrykański kolejna duża jednostka „Czarnych Koszul” - Dywizja CCNN Giovani Fascisti.
Organizacja
Legion „Czarnych Koszul” (CCNN) miał następujący etat:
- dowództwo,
- 2 bataliony CCNN,
- kompania ckm (12 ckm oraz 5 oficerów, 9 podoficerów, 198 żołnierzy).
Batalion CCNN składał się z:
- dowództwa (9 oficerów i 1 żołnierz),
- plutonu dowodzenia (1 oficer, 8 podoficerów, 83 żołnierzy),
- plutonu rozpoznawczego (1 oficer, 3 podoficerów, 37 żołnierzy),
- 3 kompanii piechoty (4 oficerów, 7 podoficerów, 126 żołnierzy, 8 rkm, 3 moźdz. 45mm).
Niektóre Legiony „Czarnych Koszul” miały dodatkowo kompanię moździerzy (9 moździerzy 81mm) lub kompanię ppanc (8 dział ppanc. 45/32).
Od 1942 roku oddziału były formowane według nowego etatu AS42, w którym artyleria ppanc. i plot. była przydzielona bezpośrednio, jako wsparcie kompanii piechoty.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz