Armata plot 75/46 - rys historyczny - Włochy(ww2)

Pod koniec 1920 r. Armia Włoska chciała przyjąć na uzbrojenie działa przeciwlotnicze, które mogłyby zastąpić przestarzałe armaty 75/27CK. Po nieudanych próbach prototypu Ansaldo 75/50 i częściowo DSSTAM OTO 75/45, Armia postanowiła przetestować broń producentów zagranicznych , w tym działa Bofors 80/50 mod.29 produkcji szwedzkiej. Ich konstrukcja zainspirowała inżynierów Ansaldo, którzy opracowali armatę 75/46. Dziesięć pierwszych egzemplarzy prototypowych zostało przetestowanych w Genui w 1932 roku. Pierwsze zamówienie z 1933 roku opiewało na liczbę 100 armat. Do października1939 roku dostarczono pierwsze 92 armaty 75/46 oraz zamówiono kolejne 240 szt. Pomiędzy 1941 a 1942 rokiem wyprodukowano 232 armat 75/46. Ostatnie zamówienie opiewało na 472 działa, które miały być dostarczone pod koniec 1943 roku, co nigdy nie zostało zrealizowane ze względu na brak surowca. Innym problemem było to, że produkcja urządzeń celowniczych i opon została zatrzymana w lipcu 1941 roku.

Chrzest bojowy dział 75/46 broń miał miejsce w Hiszpanii, gdzie wysłano grupę artylerii plot liczącą 8 armat. Działa 75/46 byłu używane na wszystkich frontach II wojny światowej, na których walczyli Włosi - od AOI (Africa Orientale Italiana), przez ASI (Afryka Settentrionale Italiana), Grecję, Rosję (5 grup art. plot zostało przydzielone do ARMIR) po Sycylię (8 baterii MACA i Armii).
W latach 1942 i 1943 utworzono 8grup art. plot pozycyjnych oraz 27 grup autocampali po 2 lub 3 baterie każda - wykorzystywanych przez niektóre dywizyjne pułki artylerii.
Pod koniec września 1942 roku Armia miała na uzbrojeniu 220 armat 75/46 mod.34 i 6 mod.34 M (wersja do trakcji mechanicznej – nowe koła), podczas gdy milicja miała 45 dział 75/46 Mod.40 Liczba ta wzrosła do 92 w styczniu 1943 roku.

W roku 1944 produkcja była kontynuowana przez Niemców, którzy wykorzystali działa w bunkrach baterii nadbrzeżnych, jako 7,5 cm Flak-264 / 3 i 4 (i).

Konstrukcja działa stanowiła znaczący postęp w porównaniu z armatami 75mm z okresu Wielkiej Wojny, jednak w trakcie jej użytkowania ujawniło się kilka wad, w tym szybkie zużywanie się lufy. Ponadto szybko okazało się, że jest niedostatecznie skuteczna wobec amerykańskich bombowców B17, operujących na wysokościach powyżej 10.000 stóp.

Informacje pochodzą za strony: http://www.italie1935-45.com/RE/photoscopes/photoscopecannone75-46.html