III Bitwa testowa w konwencji Normandii 1944r. (ww2)

Ostatnie ze starć jakie rozegraliśmy w celu sprawdzenia przepisów:

III Bitwa testowa w konwencji Normandii 1944r. (ww2)

Siły przeciwników:

Brytyjczycy:
Brygada Piechoty (3 bataliony piechoty)
Pułk Czołgów Piechoty (11 czołgów Churchill)
3 Pułki Artylerii Lekkiej (9 baterii 25pdr)
2 Pułki Artylerii Ciężkiej (6 baterii 5,5in)
Niemcy:
Grupa Bojowa 12 DPanc SS „Hitlerjugend”: 3 bataliony grenadierów panc (jeden na SPW), 2 komp panc (6 Panter), 2 komp panc (4 Pz.IV), kompania dz szturm (2 StuG40), 2 baterie sam art. lekkiej (Wespe), bateria sam art. ciężkiej (Hummel)

Przebieg starcia:
Odwrócenie ról w porównaniu z poprzednim starciem. Niemcy prowadzą kontratak wzdłuż drogi – taktyka zbliżona do tej stosowanej w Ardenach (główna kolumna pancerna: 2 komp. czołgów Pantera i batalion gren panc na SPW - omija alianckie punkty oporu, zdobywanie ich zostawiając piechocie podążającej na flankach głównego ataku). Na prawej flance atakuje spieszony batalion gren panc wsparty komp StuG40, a lewej flance batalion gren panc wsparty dwoma niepełnymi komp Pz.IV. Brytyjczycy bronią się „boxach” (twórcze rozwinięcie taktyki z pustyni, jakie było stosowane w Normandii - umocnione miejscowości lub inne punkty terenowe: dwa na prawym skrzydle – miejscowość i zagajnik i jeden na lewym skrzydle - miejscowość). Obsadę każdego z „boxów” stanowi umocniony batalion piechoty (z organiczną baterią dz ppanc 6pdr) oraz okopany w pozycji „hull down” szwadron czołgów. Rezerwę obrony stanowi szwadron dowodzenia pułku czołgów umieszczony za wzgórzem na prawej flance. Obrona jest silnie wsparta przez artylerię. Obrona wewnątrz „boxów” jest zorganizowana w ten sposób, że tworzą one pułapki ppanc w stosunku do sił, które mogłyby posuwać się główną drogą.
Niemieckie siły główne ponoszą duże straty od ognia ppanc z „boxów” (w tym od ognia prowadzonego w boki pojazdów). Jednocześnie piechota na SPW ponosi straty od artylerii.
Taktyka polegająca na wymijaniu punktów brony nieobezwładnionego przeciwnika nie przynosi dobrych efektów. Dopiero zmiana taktyki na pojedynek ogniowy z dużej odległości z czołgami brytyjskimi prowadzi do sukcesywnego eliminowania ich z pola walki (przewaga uzbrojenia i pancerza Panter nad okopanymi Chuchillami). Na lewym skrzydle Pz.IV przy dużych stratach eliminują okopane Churchille, jednak atakujący grenadierzy ponoszą ogromne straty od artylerii i ognia piechoty – co pomimo bardzo wysokiego morale załamuje atak. Na prawym skrzydle celny ogień okopanych Churchilli i baterii 6pdr eliminuje kompanię StuG40, a artyleria rozprawia się z grenadierami – efekt ten sam: atak zatrzymany.
Generalnie Niemcy ponoszą porażkę – żaden z „boxów” nie zostaje zdobyty.

Straty stron:
Brytyjczycy: 2 szwadrony czołgów piechoty i około 2 kompanie piechoty.
Niemcy: komp Panter, komp StuG40, komp Pz.IV oraz 6-7 kompanii piechoty.

Błędy stron:
Błędna taktyka niemiecka – nie wykorzystanie przewagi ognia i pancerza oraz użycie czołgów i gren panc w roli zwykłej piechoty i artylerii.

II Bitwa testowa w konwencji Normandii 1944r. (ww2)

Kolejne ze starć rozegrane w celu sprawdzenia przepisów:

II Bitwa testowa w konwencji Normandii 1944r. (ww2)

Siły przeciwników:
Brytyjczycy:
Brygada Piechoty (3 bataliony piechoty)
Pułk Czołgów Piechoty (11 czołgów Churchill)
Pułk Artylerii Lekkiej (6 baterii 25pdr)
Niemcy:
Grupa Bojowa 12 DPanc SS „Hitlerjugend”: 2 bataliony grenadierów panc, batalion pionierów, kompania panc (2 Pantery), komp panc (2 Pz..IV), plut cz ciężkich (1 Tygrys Królewski), bateria ppanc PaK40, sam. artyleria pułkowa, kilka baterii artylerii ze składu 12DPanc SS
Bateria Plot. 88mm (Luftwaffe)

Przebieg starcia:
Siły brytyjskie (brygada piechoty ze wsparciem pułku czołgów) po przebiciu się przez przednią linię obrony prowadzą atak kolumną pancerną wzdłuż drogi (osłanianą przez piechotę: dwa bataliony na skrzydłach i jeden batalion jako desant w kolumnie pancernej). Droga blokowana jest przez niemieckie zasadzki ppanc (pierwsza po lewej stronie drogi: zagajnik obsadzony przez piechotę i baterię PaK40,druga po prawej stronie drogi: miejscowość obsadzona przez piechotę z ręczną bronią ppanc). Za zasadzkami znajduje się główna rubież ppanc obsadzona przez 2 komp panc i baterię plot 88mm.
Szybko posuwająca się kolumna czołgów Churchill łatwo poradziła sobie z baterią PaK-ów, a następnie przy wsparciu rozpoznania i piechoty uderzyła na zabudowania miejscowości na prawym skrzydle. Bataliony piechoty flankujące ruch kolumny za wyjątkiem pojedynczych kompanii i plutonów rozpoznawczych idących w szpicy nie nadążały za szybko poruszającą się kolumną pancerną. Brak było wsparcia artylerii DP (kłopoty z łącznością). W tym czasie nastąpił kontratak niemieckich czołgów, który wyeliminował z walki czołowy szwadron Churchilli oraz zastopował ruch kolumny.
W tym momencie przerwaliśmy starcie uznając, że Brytyjczycy nie mają szans kontynuowania ataku (miażdżąca przewaga pancerza czołowego i uzbrojenia czołgów Pantera nad czołgami brytyjskim) i starają się umocnić na zdobytych pozycjach (podciągając odwody ppanc).

Straty stron:
Brytyjczycy: 1-2 szwadrony czołgów piechoty i około 2-3 kompanie piechoty.
Niemcy: bateria ppanc PaK40 oraz 2 kompanie piechoty.
Błędy stron:
Brak wparcia artyleryjskiego i lotniczego u Brytyjczyków (kłopoty z łącznością lub wyłączone ze starcia przez scenariusz).